Cdm.exe
Interprator poleceń stosowany w rodzinie systemów operacyjnych Microsoft Windows.
Interprator poleceń |
Jego położenie jest zapisane w zmiennej środowiskowej ComSpec
. Przy standardowej instalacji Windows jest to katalog %SystemRoot%\system32
, gdzie zmienna SystemRoot
wskazuje zwykle na katalog C:\Windows
.
Ipconfig
Polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych.
zwalnia i aktualizuje dzierżawy DHCP
wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS.
Polecenie w systemie operacyjnym Windows
Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci lub bramy domyślnej. Odpowiednik w systemach UNIX to ifpconfing.
Przykłady użycia
ipconfig – pokazuje skróconą informację o interfejsach
ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów sieciowych
ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
ipconfig /? albo ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy
ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego nazwy DNS
ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia DNS→IP
DHCP
Umożliwia dynamiczne przydzielanie adresów (ang. Dynamic Host Configuration Protocol) oraz innych elementów konfiguracji (bramka, maska).
-serwer DHCP dysponuje pewną pulą adresów, które przydziela zgłaszającym się do niego komputerom.
- technologia ta stosowana jest w przypadku gdy mamy wiele komputerów pracujących niejednocześnie
Działanie DHCP
-częściej jednak dynamiczne przydzielanie adresów wykorzystywane jest razem z translacją adresów co pozwala na dostęp do Internetu całym podsieciom, dzielącym jeden numer IP.
Jeśli nasz komputer pobiera adres z serwera DHCP to ma dostęp do Internetu ale nie może być serwerem sieciowym, bo jego adres nie jest stabilny.
IP
-
Oznacza dokładnie protokół internetowy (Internet Protocol) ale potocznie oznacza też numer sieciowy komputera w Internecie. Numery IP są unikatowe, tj. jednoznacznie identyfikują konkretną maszynę.
Adres IP nie jest "numerem rejestracyjnym" komputera – nie identyfikuje jednoznacznie fizycznego urządzenia – może się dowolnie często zmieniać (np. przy każdym wejściu do sieci Internet) jak również kilka urządzeń może dzielic jeden publiczny adres IP.
ustalenie prawdziwego adresu IP użytkownika, do którego następowała transmisja w danym czasie jest możliwe dla systemu/sieci odpornej na przypadki tzw. IP- spoofing.
w najpopularniejszej wersji czwartej jest zapisywany zwykle w podziale na oktety zapisywane w systemie dziesiętnym i oddzielane kropkami, rzadziej szesnastkowym bądź dwójkowym (oddzielane dwukropkami bądź spacjami).
Maska podsieci, maska adresu
Liczba służąca do wyodrębnienia w adresie IP części sieciowej od części hosta.
Pola adresu, dla których w masce znajduje się bit 1, należą do adresu sieci, a pozostałe do adresu komputera. Po wykonaniu iloczynu bitowego maski i adresu IP komputera otrzymujemy adres IP całej sieci, do której należy ten komputer.
Krok drugi dzieli 23 bitowe bloki na dwanaście 25 bitowych bloków
Model adresowania w odpowiedzi na niewystarczający, sztywny podział adresów na klasy A, B i C. Pozwala on w elastyczny sposób dzielić duże dowolne sieci (zwłaszcza te o ograniczonej puli adresów IP) na mniejsze podsieci.
Sztywny podział adresów na klasy A, B, C
długości adresu (32 bity dla Ipv4 lub 128 bitów dla IPv6), składającą się z ciągu bitów o wartości 1, po których następuje ciąg zer, podawaną najczęściej w postaci czterech liczb 8-bitowych (zapisanych dziesiętnie) oddzielonych kropkami (na przykład 255.255.255.224).
Często można spotkać się ze skróconym zapisem maski, polegającym na podaniu liczby bitów mających wartość 1. Najczęściej spotykany jest zapis, w którym podawany jest adres sieci, a następnie po oddzielającym ukośniku skrócony zapis maski. Dla powyższego przykładu byłoby to: 192.180.5.0/24. Zapis ten jest także zapisem stosowanym w IPv6 (nie stosuje się tutaj pełnego zapisu maski).
Maska podsieci ma 32 bity; jedynki oznaczają prefiks, zera –sufiks.
Brama sieciowa
Maszyna podłączona do sieci komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach.
W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) (ang. default gateway) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.Ustawienie adresu bramy domyślnej jest – oprócz nadania maszynie adresu IP i maski podsieci – podstawowym elementem konfiguracji sieci TCP/IP . Maszyna bez podanego adresu bramy domyślnej może wymieniać pakiet tylko z komputerami w tej samej sieci lokalnej.
Schemat bramy sieciowej
Niektóre bramy zapewniają również przeniesienie pakietu z sieci o jednym protokole do sieci o innym protokole. Tak działają bramy przenoszące pakiety z sieciIPv4do sieciIPv6przy pomocy np. NAT-PT, lub rozwiązanie stosowane w niektórych wersjach NetWare do przenoszenia pakietów IP przy użyciu protokołu IPX. Brama może również odbierać adresowane do siebie pakiety wybranych protokołów i interpretować je na poziomie aplikacji – zwykle określa się ją wtedy jako serwer pośredniczący.
Domain Name System
System serwerów oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących siec komputerową. Dzięki DNS nazwa , np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP , czyli 91.198.174.232
Schemat działania DNS
DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP . Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom. Jest nieodzowny do działania prawie wszystkich usług sieci Internet.